Spłacenie komornika — czyli jak dogadać się z komornikiem sądowym?

Jak dogadać się z komornikiem?
Źródło: Mikhail Nilov / Pexels

Postępowanie komornicze zaczyna się wtedy, kiedy wierzyciel musi wystąpić na drogę sądową, żeby odzyskać swoje pieniądze. Wszczęcie egzekucji komorniczej to trudny czas dla dłużnika. Dlatego, aby uniknąć postępowania komorniczego, warto podjąć kroki do dobrowolnej spłaty długu wobec wierzyciela. W tym artykule dowiesz się jak dogadać się z komornikiem, jak wygląda postępowanie komornicze oraz w jaki sposób uniknąć komornika.

Długi wobec wierzycieli a dogadanie się z komornikiem

Należy podkreślić, że postępowanie egzekucyjne zaczyna się wtedy, kiedy to wierzyciel składa wniosek do komornika sądowego o wszczęcie egzekucji komorniczej. Dlatego też dłużnik powinien prowadzić negocjacje z wierzycielem, a nie komornikiem. Tylko wierzyciel po podpisaniu ugody z osobą zadłużoną może podjąć decyzję o całkowitym lub częściowym umorzeniu postępowania egzekucyjnego.

Przeczytaj również: Jak nie wpaść w spiralę zadłużenia? 

Jak uniknąć egzekucji komorniczej?

Aby uniknąć postępowania komorniczego, trzeba reagować na wezwania do zapłaty, które otrzymujesz od wierzyciela. Unikanie spłacania długu doprowadzi tylko do windykacji, sprawy w sądzie i ostatecznie zajęcia komorniczego.

Dlatego odpowiedz na wniosek wierzyciela lub windykatora, co do spłaty długu.

Jeżeli masz trudną sytuację finansową, to zawsze możesz negocjować warunki spłaty zobowiązania. Wystarczy tylko złożyć wniosek i odpowiednio udokumentować swoją prośbę. W ten sposób unikniesz komornika i zaproponujesz własne wymagania, co do spłaty długu.

Postępowanie komornicze — czyli jak wygląda prowadzenie egzekucji przez komornika sądowego?

W pierwszej kolejności wierzyciel musi złożyć pozew w sądzie przeciwko dłużnikowi. To sąd już rozpatruje czy roszczenie wierzyciela jest słuszne. Jeżeli tak, wydaje nakaz zapłaty, który musi wykonać osoba zadłużona. W nakazie podany jest termin spłaty zobowiązania. Kiedy dłużnik nie dotrzyma tego terminu, to wierzyciel występuje jeszcze raz do sądu, tym razem o wydanie klauzuli wykonalności na tytuł wykonawczy. Kiedy już ma taki dokument, to może zwrócić się do komornika sądowego o egzekucję długu z majątku osoby zadłużonej.

To od wierzyciela zależy, z jakiego majątku dłużnika ma dokonać egzekucji komorniczej.

Dalsze kroki komornik wykonuje samodzielnie. Wśród nich jest obowiązek poinformowania dłużnika o:

• wszczęciu egzekucji,
• nadania numeru sprawy zajęcia komorniczego,
• jaki majątek zostanie zajęty na poczet spłaty zadłużenia.

W otrzymanym od komornika piśmie powinny znaleźć się również:

• kopia tytułu o wszczęciu egzekucji,
• formularz skargi na działania wykonywane przez komornika.

Po otrzymaniu przez osobę zadłużoną pisma od komornika dłużnik ma 7 dni na złożenie wykazu swojego majątku. Bez tego komornik prowadzi egzekucję dalej.

Sposób wykonania egzekucji wierzyciel powinien tak dopasować, żeby dłużnik nie czuł się nękany, a samo postępowanie komornicze nie było uciążliwe.

Warto zwrócić również uwagę, że komornik sądowy może zająć na potrzeby spłaty kwoty zadłużenia, takie elementy majątku dłużnika jak:

• wynagrodzenie za pracę i z umów cywilnoprawnych (te podlegają zajęciu w 100% w przeciwieństwie do umowy o pracę),
• konto bankowe i lokaty,
• papiery wartościowe,
• nadpłatę podatku dochodowego,
• nieruchomości takie jak dom, mieszkanie, działka,
• ruchomości takie jak samochód, telewizor, komputer.

Zobacz, gdzie możesz założyć konto bez komornika, tak żeby nie miał do niego dostępu.

Ile może zabrać komornik z pensji dłużnika?

Pamiętaj, komornik sądowy nie może zająć całej twojej pensji. Komornik ma możliwość zająć tylko tę część pensji, która jest powyżej najniższej krajowej obowiązującej w danym roku. Dotyczy to wynagrodzenia z umowy o pracę. W przypadku umów cywilnoprawnych komornik sądowy może zająć 100% wysokości pensji.

Wystarczy wpisać w wyszukiwarce hasło: „najniższa krajowa” lub „minimalne wynagrodzenie”. To będzie kwota, którą komornik musi Ci zostawić na twoim rachunku bankowym.

Co więcej, komornik może zająć maksymalnie 50% twojej pensji. Natomiast, jeżeli twój dług wynika z nieopłacania alimentów, to wtedy komornik zajmie do 60% twojego wynagrodzenia.

Sprawdź, ile komornik może zabrać w 2023

Dobrowolna spłata zadłużenia u komornika

Dobrowolna spłata długu ma miejsce wtedy, kiedy dłużnik sam wychodzi z inicjatywą, żeby spłacić dług i uniknąć postępowania komorniczego. Taka dobrowolna spłata to mediacje pomiędzy dłużnikiem a wierzycielem. Komornik sądowy jest tu tylko pośrednikiem i nie może on sam decydować o tym, jak będzie wyglądać ugoda w takiej sytuacji.

Jeżeli zaproponowane przez dłużnika warunki spłaty długu, zostaną zaakceptowane przez obie strony, to wierzyciel wycofa komornika z jego dalszych działań.

Przy dobrowolnej spłacie długu pozostała część długu może zostać:

• spłacona jednorazowo — dzięki czemu jest to szybkie i skuteczne zakończenie postępowania egzekucyjnego;
• rozłożona do spłaty rat — w ten sposób dłużnik nie jest tak obciążony, natomiast sam wierzyciel monitoruje uregulowanie zobowiązań, aż długi zostaną całkowicie spłacone.

Czy u komornika sądowego można rozłożyć dług na raty?

Jak najbardziej możesz rozłożyć spłacanie długu na raty. W tym celu potrzebne będzie napisanie pisma adresowanego do komornika. W dokumencie napisz, dlaczego wnioskujesz o rozłożenie długu na raty. Zapisz konkretnie, skąd wynika twoja zła sytuacja finansowa. Na koniec dołącz do pisma wszelkie dokumenty, które potwierdzą twoją obecną sytuację. Mogą to być takie dokumenty jak:

• kopia umowy, na podstawie której jesteś zatrudniony,
• kopia wypowiedzenia umowy o pracę/zlecenie/dzieło,
• rachunki za leki,
• rachunki dotyczące stałych kosztów np. czynsz, prąd, gaz.

Na koniec nie zapomnij napisać, na jakich warunkach spłaty Ci zależy. Zaproponuj konkretnie jaką kwotę i co ile możesz wpłacać. Kwotę zaproponuj po oszacowaniu swoich wszystkich wydatków w budżecie domowym. W ten sposób będziesz wiedzieć, że co miesiąc starczy Ci pieniędzy na spłacanie długu, opłacenia rachunków oraz na żywienie.